اشباح: نقد و بررسی فیلم Azra Deniz Okyay

اشباح: نقد و بررسی فیلم Azra Deniz Okyay
ارواح ، اولین فیلم سینمایی کارگردان جوان ترک ، به هفته 77 منتقدان ونیز می رسد.

الساندرو مانزونی در مشهورترین رمان خود ، I Promessi Sposi ، داستان قهرمانان خود را در قرن هفدهم تنظیم می کند: هدف ، همانطور که شناخته شده است ، این بود که بتوانیم با جامعه معاصر روبرو شویم و انتقاد کنیم ، اما انجام این کار آزادتر او ترجیح داد تا روایت را به دورانی ترجمه کند ، که بدین ترتیب می تواند استعاره باشد. و شاید از این منظر باشد که بتوانیم انتخاب آزرا دنیز اوکیای را برای تنظیم داستان اشباحش در آینده تفسیر کنیم.

صادقانه بگویم ، یک آینده بسیار نزدیک آینده: فیلم کارگردان ترک ، ارائه شده در مسابقه هفته منتقدان هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز ، داستان های شخصیت های اصلی آن را در اکتبر 2020 قرار می دهد. بنابراین زمانی که می توانیم تقریباً معاصر تعریف کنیم ، اما این ، جهش به جلو ، نشان می دهد که برای کارگردان به احتمال زیاد جاده ترکیه می تواند به آن شرایط ، آن وقایع برسد.

ارواح: رشته های قهرمانان داستان به طور مداوم در هم تنیده شده اند
شخصیت های اصلی ارواح چهار شخصیت هستند: مادری که پسرش در زندان است ، یک رقصنده جوان پر از امیدهای زیاد ، یک هنرمند و کنشگری که برای آینده ای بهتر تلاش می کند ، یک واسطه زیرک و درگیر تجارت های مختلف است.

زندگی آنها دائماً در یک استانبول در هم آمیخته شده است ، جایی که پلیس حتی کوچکترین اجتماع را کنترل می کند ، جایی که زنان آرزوی آزادی غربی را دارند که هنوز شناخته نشده است ، جایی که ساختمانهای نامرغوب و کلبه های بدبو در کنار ساختمانهای لوکس و مدرن زندگی می کنند. در سرتاسر شهر ، جریان غالباً می پرد و همه ساکنان از هر طبقه اجتماعی را در تاریکی و در نتیجه در عدم اطمینان رها می کند.

داستان قهرمانان از زندگی غرق در عصبانیت ، عصیان ، استیصال و بزهکاری صحبت می کند ، رشته هایی که با هم پارچه های متنوع ترکیه را تشکیل می دهند: در یک محله که تحت یک طرح جریمه سازی فاسد قرار گرفته است ، این چهار رشته نمی توانند مستقل از یکی از دیگری. فقط کارگردان ، که نویسنده فیلمنامه نیز هست ، در طول فیلم بلند خود ، گاه گاهی آنها را تا جایی که طرح در آن شروع شده ، باز می کند تا ارتباط نزدیک حاکم بر آنها را برای بیننده واضح تر کند.

ترکیه تناقضات در ارواح کشف شد
ترکی گفته شده در ارواح شهری و آوانگارد شهری است (یا حداقل سعی می کند باشد) کلان شهری بزرگ مانند استانبول ، که در عین پیشرفت سریع ، بسیاری از افراد را پشت سر گذاشته است: این "ارواح" که در آن زندگی می کنند و در عین حال به نظر می رسد که آنها وجود ندارند ، و توسط دولتی رها شده اند که به هیچ وجه از آنها محافظت نمی کند و آنها را وادار به انجام کار می کند تا حداقل زنده بمانند.

کسانی هستند که به تجارت سایه ای مشغولند و در عین حال از استیصال مهاجران سوری با اجاره اتاق هایی با قیمت بالاتر برای آنها سوiting استفاده می کنند. کسانی هستند که از هر راهی برای جمع آوری پول تلاش می کنند و در پایان باید تسلیم راه حل غیرقانونی شوند. کسانی هستند که رقص را بهترین راه برای ابراز وجود و به دست آوردن جایگاه خود در جهان می دانند. کسانی هستند که معتقدند جامعه بهتر امکان پذیر است و بنابراین انرژی خود را صرف گزارش دادن و کمک به دیگران می کنند. در هر صورت ، همه با شرایط بدبختی و ناامیدی متحد می شوند.

آزرا دنیز اوکیای شخصیت های خود را دوست دارد و آنها را قضاوت نمی کند: از طریق آنها - با یک زبان تصویری که تصاویر گرفته شده با دوربین و تلفن هوشمند و موسیقی متن فیلم متشکل از صداهای به موقع تر از همیشه را مخلوط می کند - او می خواهد بیننده را دعوت کند که فراتر از این نگاه کند ، گویی که این چهار شخصیت اصلی سوراخ هایی در دیواره وجود دارند که از آن طرف می توانید آنچه پیچیده تر است پنهان شود. و از طرف دیگر کشوری وجود دارد که با تضادها رشد می کند ، رویاهای مدرنیته غربی را در سر می پروراند اما در عین حال از رسیدن به آن وحشت دارد ، که در یک مسابقه رو به جلو متشنج است اما حاضر نیست تمام مراحل لازم را طی کند. و این برای ما خوشبختانه که صدایی واضح و پرشور در ارواح مانند صدای آزرا دنیس اوکیای وجود دارد. برای ما اما ، شاید ، حتی بیشتر برای خود ترکیه.

اشباح: نقد و بررسی فیلم Azra Deniz Okyay
ارواح ، اولین فیلم سینمایی کارگردان جوان ترک ، به هفته 77 منتقدان ونیز می رسد.

الساندرو مانزونی در مشهورترین رمان خود ، I Promessi Sposi ، داستان قهرمانان خود را در قرن هفدهم تنظیم می کند: هدف ، همانطور که شناخته شده است ، این بود که بتوانیم با جامعه معاصر روبرو شویم و انتقاد کنیم ، اما انجام این کار آزادتر او ترجیح داد تا روایت را به دورانی ترجمه کند ، که بدین ترتیب می تواند استعاره باشد. و شاید از این منظر باشد که بتوانیم انتخاب آزرا دنیز اوکیای را برای تنظیم داستان اشباحش در آینده تفسیر کنیم.

صادقانه بگویم ، یک آینده بسیار نزدیک آینده: فیلم کارگردان ترک ، ارائه شده در مسابقه هفته منتقدان هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز ، داستان های شخصیت های اصلی آن را در اکتبر 2020 قرار می دهد. بنابراین زمانی که می توانیم تقریباً معاصر تعریف کنیم ، اما این ، جهش به جلو ، نشان می دهد که برای کارگردان به احتمال زیاد جاده ترکیه می تواند به آن شرایط ، آن وقایع برسد.

ارواح: رشته های قهرمانان داستان به طور مداوم در هم تنیده شده اند
شخصیت های اصلی ارواح چهار شخصیت هستند: مادری که پسرش در زندان است ، یک رقصنده جوان پر از امیدهای زیاد ، یک هنرمند و کنشگری که برای آینده ای بهتر تلاش می کند ، یک واسطه زیرک و درگیر تجارت های مختلف است.

زندگی آنها دائماً در یک استانبول در هم آمیخته شده است ، جایی که پلیس حتی کوچکترین اجتماع را کنترل می کند ، جایی که زنان آرزوی آزادی غربی را دارند که هنوز شناخته نشده است ، جایی که ساختمانهای نامرغوب و کلبه های بدبو در کنار ساختمانهای لوکس و مدرن زندگی می کنند. در سرتاسر شهر ، جریان غالباً می پرد و همه ساکنان از هر طبقه اجتماعی را در تاریکی و در نتیجه در عدم اطمینان رها می کند.

داستان قهرمانان از زندگی غرق در عصبانیت ، عصیان ، استیصال و بزهکاری صحبت می کند ، رشته هایی که با هم پارچه های متنوع ترکیه را تشکیل می دهند: در یک محله که تحت یک طرح جریمه سازی فاسد قرار گرفته است ، این چهار رشته نمی توانند مستقل از یکی از دیگری. فقط کارگردان ، که نویسنده فیلمنامه نیز هست ، در طول فیلم بلند خود ، گاه گاهی آنها را تا جایی که طرح در آن شروع شده ، باز می کند تا ارتباط نزدیک حاکم بر آنها را برای بیننده واضح تر کند.

ترکیه تناقضات در ارواح کشف شد
ترکی گفته شده در ارواح شهری و آوانگارد شهری است (یا حداقل سعی می کند باشد) کلان شهری بزرگ مانند استانبول ، که در عین پیشرفت سریع ، بسیاری از افراد را پشت سر گذاشته است: این "ارواح" که در آن زندگی می کنند و در عین حال به نظر می رسد که آنها وجود ندارند ، و توسط دولتی رها شده اند که به هیچ وجه از آنها محافظت نمی کند و آنها را وادار به انجام کار می کند تا حداقل زنده بمانند.

کسانی هستند که به تجارت سایه ای مشغولند و در عین حال از استیصال مهاجران سوری با اجاره اتاق هایی با قیمت بالاتر برای آنها سوiting استفاده می کنند. کسانی هستند که از هر راهی برای جمع آوری پول تلاش می کنند و در پایان باید تسلیم راه حل غیرقانونی شوند. کسانی هستند که رقص را بهترین راه برای ابراز وجود و به دست آوردن جایگاه خود در جهان می دانند. کسانی هستند که معتقدند جامعه بهتر امکان پذیر است و بنابراین انرژی خود را صرف گزارش دادن و کمک به دیگران می کنند. در هر صورت ، همه با شرایط بدبختی و ناامیدی متحد می شوند.

آزرا دنیز اوکیای شخصیت های خود را دوست دارد و آنها را قضاوت نمی کند: از طریق آنها - با یک زبان تصویری که تصاویر گرفته شده با دوربین و تلفن هوشمند و موسیقی متن فیلم متشکل از صداهای به موقع تر از همیشه را مخلوط می کند - او می خواهد بیننده را دعوت کند که فراتر از این نگاه کند ، گویی که این چهار شخصیت اصلی سوراخ هایی در دیواره وجود دارند که از آن طرف می توانید آنچه پیچیده تر است پنهان شود. و از طرف دیگر کشوری وجود دارد که با تضادها رشد می کند ، رویاهای مدرنیته غربی را در سر می پروراند اما در عین حال از رسیدن به آن وحشت دارد ، که در یک مسابقه رو به جلو متشنج است اما حاضر نیست تمام مراحل لازم را طی کند. و این برای ما خوشبختانه که صدایی واضح و پرشور در ارواح مانند صدای آزرا دنیس اوکیای وجود دارد. برای ما اما ، شاید ، حتی بیشتر برای خود ترکیه.